Bu hafta sessizliği tercih ettim.
Sessiz ve derinden, şiir armağan... Olurya bazen, dil lâldir, yürek çağlayan. Öyle zaman dilimlerinden geçiyor ki insanoğlu, inanamıyor yaşadıklarına, nefes darlığı gibi tükeniyor sanıyorsunuz nefesinizi. Kayalıklardan düşerken, bitti diyorsunuz, sonra yerde lalelerle karşılaşınca anlıyorsunuz ve şükredip yola devam etme arzunuz kamçılanıyor. Sessizce gülümsüyorsunuz, Hadi korkma bir daha dene, yaşamak buna değer...
GRAMOFONDAN
Sıcak ekmek misali uykumu bölmelerin
İkiye değil, nasıl denk düşerse, en susamlı yerinden
Bir bebek çığlığı gibi gecenin sessizliğinde
Camını parçalamak bir fotoğraf çerçevesinin
Kanadını kırmak gökte uçan güvercinin
Yağmur durdurmak gökkuşağını yasaklamak gibi
Pikapsız çalmak gramofonu
Çayı soğutmak aşkından
Çamlıca tepesi bir akşam üzeri vakit
Arıların yuvasına çomak sokmak uykumu bölmelerin
Sensizlik ağı gibi soğuk ve intikam yüklü
Ardına bile bakmadan başına buyruk uçurtmasın sanki
Oysa ben seni usulca sevdim...
Sessiz, sedasız sabah seherinde
Söyler misin a canım!!
Puslu
külrengi bir sabahın ilk ışıklarına mı gidişin?
Yoksa gül rengi mi tercihin?
Aylin Öz