VVVVVBABALAR GÜNÜNÜZ KUTLU OLSUN
Çok sevildiniz mi hiç? Bunu iliklerinize kadar hissettiğiniz oldu mu? Yüzünüze bakılan bir lale yada gül misali değer verildi mi size? Yada arkadaşlarınız tarafından “sen kraliçe gibi büyüdün” dendi mi size? Sevmemin ne manaya geldiğini yalnız bir erkekten öğrendiğiniz oldu mu? Sırtınızı dayadığınız, kaygınızı azaltan, bir gülüşünüz ile bile mutlu olan, kırk yaşına gelseniz bile gece açılmış mı, sırtı üşümesin deyip odanızı ziyaret eden? Siz gelecek diye her türlü masraftan kaçınmayan, bazen yoktan var edeniniz oldu mu? Göz bebeğinize bakılarak büyütüldünüz mü? Hiç incinmediğiniz ve hiç incitmediğiniz?
Peki ya en ihtiyacınız olduğunuz bir dönemde o erkeği yani babanızı kaybettiğiniz? Kulun kurduğu ancak kaderin güldüğü anı yaşadınız mı? Herşeyi planlayıp tam anlatacakları ve sakladığınız tüm kanayan yaralarınızı sarmasını beklerken dünya değiştiren babanız? Öyle ki sabah 7:30 telefon çalıyor “babanı ambulans ile hastaneye getiriyoruz diyor anneniz” o arada sizi düşünüp “ arama çocuklar uyuyordur, rahatsız etme “ diyen, buna rağmen aranan ve koşarak hastaneye gittiğiniz oldu mu? Onu görüp inanamadığınız, baba dur söyleyeceklerim var sana, dardayım baba, zordayım dediğiniz içinizden? Sadece “ son cümle ben iyi değilim kızım, bu defa iyi olamayacağım “ deyip ambulans ile sizden alınan... Doktorun tüm anlatma çabalarına rağmen , yakınınız varsa çağırın dediği halde anlayamayan, veda busesi bile konduramadığınız yanağına, öylece hastane bahçesinde kalakaldınız mı çaresiz? Sonra ardından büyük şehire gidip 10:30 gibi yoğun bakım önünde beklerken kapı açılıp aslında ölmüş ama ameliyat olduğunu sandığınız oldu mu? Bir saat sonra doktorun tüm çabalara rağmen kurtaramadık denilen! Feryadınız göğe ağdı mı? İnanamadığınız? Sonra Sudan çıkmış balık gibi, yeni doğan bebek gibi kalakaldınız mı hastane bahçesinde.?Sonrası mı , son kez görme çabaları..Masaya oturmak bile o an ona saygısızlık gibi gelip , taş merdivenlerde oturmayı tercih ettiğiniz?
Dünyanın üstü altına geliyor, hemde nasıl! Şimdi nolur diyorsunuz kime ne anlatırım. Şimdi değildi baba şimdi değil ! Ama kaderdir adı..
Acılarla daha olgunlaşıyor insanoğlu. Başınızın çaresine çok zor olsada bakmaya çalışıyorsunuz. Çare yok. İyi sanıyorlar ama değilsiniz. Zaman en iyi ilaç. Herkes bir acı taşıyor ama yüzünde ama yüreğinde.
Teşekkür ediyorum baba beni mutlu yaşattığın İçin sonsuz minnet borçluyum sana. İtiraf ediyorum sana çook ihtiyacım oldu , “sen gittiğinden beri hiç bir şey eskisi gibi değil”. Biliyor musun ben çok büyüdüm, hayat bana daha ne cilveli yönlerini gösterdi bir anlatsam roman olur..
Seni sevdim ve hep seveceğim Babam. Buluşma anımıza kadar bekleyeceğim..Hem neler oldu yaşamımda bir bir anlatacağım sana. Gülümseyerek dinlerdin beni yine dinlersin biliyorum.Seni ben çok seviyorum.
Tüm babaların kızları kıymetlidir. Buradan Güngör Kılıç hocam olmak üzere yaşayan tüm babaların babalar gününü kutluyorum ellerinden öpüyorum, vefat eden tüm babalarımız Nur içinde uyusun. Başta babam Sait Öz, Fahrettin Öz, Celal Türkmen , İsmail Gürgen, Fevzi Arpacı , Coşkun Çanakkale ve nicelerini Saygıyla anıyorum. Bu arada aklıma düşen Müslüm Baba, Neşet Ertaş ı da unutmam mümkün görünmüyor...
Babalar gününüz kutlu olsun
Aylin Öz
Güzel bir yazı, okuduk saygı duyduk Acılar paylaşınca güzeldir. Yürekli güzel yazarımız Aylin Öz sağolasın TEŞEKKÜRLER