Hoş geldin Kasım …

KASIM . . .

Hoş geldin Kasım …

Yaprakların yavaş yavaş dalından düştüğü yeni bir ay..  Yavaşlamak gerek bazen … Her şeyin hemen olmasına gerek yok … Bazı şeyler geç de olsa gelir , yeter ki ruhun hazır olsun …  Bu ay , geçmişin izini taşımadan , geleceğin telaşına kapılmadan yürümek lazım … Kasım bizlere , sakinliğin güzelliğini hatırlatsın … İyileşmenin sessiz , huzurun sade , mutluluğun ise küçük anlarda gizli olduğunu görelim …

Kasım , kabuğunu kıranların ayıdır … Her şey dökülürken , biz de değişiriz … Ruhumuzun sessiz dönüşümünü durdurmamalıyız … Çünkü , dökülen her yaprak , özündeki ışığa yer açıyor … Sonbahar , sadece görünüşte sondur … Gerçekte her son , toprağın altında yeni bir filizdir … Doğa bizlere her dönüşümünde yeni bir şey hatırlatıyor … Kasım , içsel sessizliğin , yeniden yapılanmanın ve görünmeyen mucizelerin ayı … Eski yollar kapanırken , yenileri sessizce şekilleniyor … Ruhumuz , tıpkı toprak gibidir… Yüzeyde durmaz ; derinlerde nefes alır , yeni filizleri hazırlarken sessiz kalır … Çünkü , ne demiştik , sonbahar sadece görünüşte sondur … Gerçekte her son , toprağın altında yeni bir filizdir …

Bir senenin daha sonuna geliyoruz …

Birçok insanın hayatımıza dahil olduğu ; acısıyla tatlısıyla , iyisiyle kötüsüyle birçok anı biriktirdiğimiz , tecrübe edindiğimiz ve hayatımıza dahil olan kadar birçok insanın da hayatımızdan döküldüğü bir yıl geride kalıyor usulca …

İnsan olarak , iyileştiren sevgilere ihtiyacımız var … Bizi tüm zaaflarımızla , hatalarımızla kabul eden ; tüm korkularımızı bilen ; hesapsızca ve sorgusuz , şartsız koşulsuz , bencilce olmayan , ‘ben’ kavramından önce ‘biz’ kavramının değerini bilen ; yol arkadaşı ile gerçekten yol paylaşan ; kendini yanındaki partnerine güvenle teslim eden ; sonuçta değil , süreçte iyi gelen ; iyileştiren sevgilere ihtiyacı var insanın …  Düşüncesi bile gülümseten ; omuzlarımızdaki tüm yüklerden bizleri azat eden ; keder değil , yaşama sevinci veren ; tüm yaralarımızı kendi bile fark etmeden saran ; iyileştiren , iyi gelen sevgilere ihtiyacı var insanın … Beklentileriyle yormayan ; yanında iken kendi olabilen ; tüm yanlış bildiklerimizi unutturan ; hiçbir hesap yapmadan , yapamadan o bambaşka sevgilere ihtiyacı var insanın …

Bazı insanlar yanlış yapar ,  yanlışlar yapar … Bilerek ya da bilmeyerek … Ve an gelir ... Her şey yeniden şekillenebilecek iken , yanlıştan ya da yanlışlardan dönülebilecek iken ; durumu düzeltmek yerine , sizi kaybetmeyi tercih eder o bazı insanlar ... Çünkü sevgileri , çaba göstermeye yetecek kadar güçlü ve yürekli değildir . Çabasız sevgi de, gerçek sevgi değildir …  Bu durumda , şunu bilmeliyiz ki … Doğru insanlar verilen değeri kaybetmez… Ve güven … Artık körü körüne değil , zamanla sınanarak verilmeli … Kim , sizinle zor gününüzde yanınızda duruyorsa , sessizliğinizi bile anlayabiliyorsa … Yanı başınızda böyle insanlar olsun dilerim … Verilen emeğin , çırpınan yüreğin ve tertemiz sevginin bile , bir kıymetinin kalmadığı şu zamanda, iyi niyetinizi ve ruhunuzu heba etmeyin değerli dostlar … Hayatı akışına , insanları layığına bırakalım …

Veeee… Eski bir inanışa göre sizinle bir şey paylaşmak isterim… Eskiler der ki : ‘Kasım ayının ilk Pazar sabahı ne dilersen o yaz muradına erersin ‘ … Anadolu ‘da bu özel gün , niyetlerin göğe daha hızlı ulaştığı , duaların kabul kapısının aralandığı nadir sabahlardan biridir … Biz de bu inanışa göre , Kasım ayının ilk Pazar sabahı dileğimizi dileyelim , duamızı edelim , kalbimizi ferahlatalım ve emelimize kavuşalım …

Hepinize sağlıklı , keyifli , bereketli ve muhabbetli yeni bir ay dilerim …